دوشنبه، 29 خرداد، 1385
اون قدیم ندیما یه دلی بود که نذاره غمها این وری بیان
اون روزها یه حال و هوایی بود که اگه یه وقت یه غم کوچولو اشتباهی سر و کله اش پیدا میشد مثل کوه پشت هم باشن
این روزها نه دلی مونده نه حال و هوایی ....
گله از شما نمی کنم . گله از خودم میکنم که اروئیکا و دوستهاش رو فراموش کردم ....
گله از خودم میکنم که تو تنهاییم هم خودم رو تنها گذاشتم ....
گله از خودم میکنم که اروئیکا کوچولوی سرمست بازیگوش رو وسط شهر بازیش تنها گذاشتم ...
گله از خودم میکنم که به اروئیکا سر زدنم فقط یه رفع تکلیف شده ...
گله از خودم میکنم که اشکهای ارو کوچولو رو با بارون بهاری اشتباه گرفته بودم ...
گله از خودم میکنم که نذاشتم تنهاییم تنها بمونه ... تو تنهاییم خودم رو تنها گذاشتم ...
گله از شما نمی کنم .
پنجشنبه، 18 خرداد، 1385
گاهی وقتها چه ساده عروسک میشویم !
نه لبخند میزنیم ....
نه شکایت میکنیم ...
فقط ..
احمقانه سکوت میکنیم .
پنجشنبه، 11 خرداد، 1385
تو تمام این خشکسالی یه چشمه بود که تن آفتاب سوخته کویر رو نوازش می کرد ...
تازه فهمید چشمه های کویری واسه لبهای تشنه و مشتاق پرستوهای مهاجر که میجوشه نه قلب خشک کویر ...
از امروز بیشتر و بیشتر میجوشه ....آخه پرستوها تو راهن ....
سه شنبه، 2 خرداد، 1385
باز اومد و خوند و نتیجه گرفت و الکی باد کرد و رفت به همه گفت ...
آخه کوچولو چرا فکر میکنی تو این دنیا به این بزرگی هنوز جایی داری ؟
وقتی یه بار بری زیر بارون بهاری و بذاری تا آخر دلت نفوذ کنه و غصه ها رو بشوره دیگه به قهرمانهایی که مدالهای حلبی دارن جایی نمیدی ...
حالا تو مدام بشین و به خودت بگو هنوز هستی ....